Son Satır Güncel Bilgiler

  1. Anasayfa
  2. »
  3. Sevgiliye
  4. »
  5. En Sessiz Çığlıklarım

En Sessiz Çığlıklarım

Sonsatir Sonsatir -
89 0

Bilmem kaçıncı gece bu sensiz geçen ve gecenin bilmem kaçında yine gözümde iki damla yaşla sensizliğe olan isyanım. Bu gece en çokları düşündüm hep. Sana dair en çokları. En çokların hepsinin cevabı sen olanları ayırdım ayrıştırdım diğerlerinden. En çok özlediğimle başladım mesela. Arkasından yokluğuna alışamadığım eklendi sonra arkasına onlarcası… Hepsi sendi ve sana dair eksik kalanlarım. Kendimde bulduklarım, sensizlikte yalnızlıkla yoğurduklarım, içimdeki en sessiz en sensiz çığlıklarım..

Uykunun haram olduğu, gecenin sabaha kavuştuğu anların yalnızca bir tanesi şimdi ki. Aynı daha öncekiler gibi. Tıpkı yaşanacak niceleri gibi. Umudumu yitirmemek için kendimle mücadele ettiğim zamanların bir benzeri. Mekan kavramı olmadan yokluğun içime işlediği, yoksunluk hissinin canımı acıttığı, bağımlılığın sebebinin ne alkolde ne nikotinde olmadığını anladığım zamanlardan bir tanesi.

Bir nefes içime çekince seni tüm sıkıntımın geçeceğine inanışım. Olmayacağını bile bile hayal etmekten asla vazgeçemeyişim. Adını huzur koyduklarımızı düşündükçe aklımı yitirmemek için kendimle mücadele edişim. Geçeceğini sandığım her ne varsa her geçen gün daha da büyüyerek karşıma çıkışı. Hasretin vuslata dönüşeceğine inancımı kaybedişim. Her gece huzursuzca yastığa kafamı koyuşum ve her sabaha mutsuz uyanışım. Keşkelerimin hiç bitmeyişi.  Yazdıkça, acıyla yüzleşmek işte bendeki. Her biri sana dair sensizlikle yokluğunla pekişen.

Bu haldeyken ben senin gücün var mı geçeceğine beni inandırmaya?

Altında kalmaktan korkmadan bir enkazı kaldırmaya,

Yok olup gidenlerin yerine yenilerini inşa etmeye var mı gücün?

Keşkeler hiç bitmiyor… Aynı duygularda birleşiyoruz tıp ki dudaklarımız gibi. Bedenimiz gibi. Hayat bizi öyle bir kördüğüm yapmış, bağlarına dolamış ki… Hayat bizim değil. Yaşam bizim değil. Aldığımız nefes bile bizim değil. Hani sen varken en azından tat aldığım anlar oluyordu. Şimdi yaşayan bir ölüden farkımın olmadığını hissediyorum. Hani enkaz diyebilir miyiz bilmiyorum. Zira enkazın bile hafif kaldığı zamanlar oluyor. Birden çok kişinin yanında olmaya çalışıyorum. Arada kaybolup giderken, birden çok kişiye zarar gelmesin diye uğraşıyorum. Hani gücüm var mı? Bazen nefes almaya dahi gücümün olmadığını hissediyorum. Bir şeyleri düzeltme çabasındayken sanki daha çok bozuyorum, dağıtıyorum.

Hayatımdaki tek doğrumdu belkide seninle olan zamanım. Sana adanmışlığım. Tek hazzımdı seninle bedeninle buluşmalarım. Bizim olmayan hayatlardan sıyrılamayacağımızı her ne kadar bilsek de başkaları için kendimizi feda etmek ağır geliyor artık. Yaşadığımızı düşündüğümüz şu zamanın bizim dışımızda şekillenmesi, ama hesapların hep bize kesilmesi… Ne dersen de artık biz birbirimize destek olmazsak kimse bize destek olmuyor. Ben senin yanında olmak istiyorum. Ben seni yanımda istiyorum.

Amacım canını acıtmak ya da seni bir çıkmaza sürüklemek değil. Yanımdalık kısmı da mekanla sınırlı değil. Ben eskisi gibi gözlerinde kaybolmak yine aynı noktada kendimi bulmak istiyorum. Sana bakınca içindeki fırtınayı hissetmek sende sakinleşip seni sakinleştirmek istiyorum. Kaçışların değil kaçtıklarından sığındığın olmak istiyorum. Ve şunu çok iyi biliyorum ki ben seninle sessizce konuşmayı çok özlüyorum

İlgili Yazılar

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Güncel Bilgiler Turan AY - 2006 - 2024 – Her hakkı saklıdır. İzinsiz kopyalanamaz. Yazılar kişisel tavsiyelerden ibarettir ve yazarlar sorumlu tutulamaz. Yatırım bilgileri yatırım tavsiyesi değildir. İlan ve iletişim için turanay@turanay.com.tr adresine yazabilirsiniz. 1 Saatte Para Kazanma