Açılan kapının arasından ürkek bakışları ile içeriye uzanan başını geriye iten bir nesne varmış gibi zorlandı sanki. Kıvırcık saçları yüzünün yarısını kapatmış bir yandan açmaya çalışıyordu. Mesainin bitmesine sayılı dakikalar kalmıştı. Acelesi vardı, belli ki geç kaldığını düşünüyordu.
“Ben” dedi kısık sesle. “Buraya atandım, Kilimli Köyüne” Söylemek istediğinin gerisini getirmedi benim...